Pagina's

zondag 4 oktober 2009

De betrouwbaarheid van Google

(Uit Janneke's UBVU archief, 14 oktober 2008)

Een tijdje geleden hadden we binnen de UBVU een discussie over de betrouwbaarheid van Google voor het gebruik van Citation tracking. Dit wordt o.a. gebruikt als een professor benoemd gaat worden (meestal m.b.v. de H-index), maar ook bijv. door wetenschappers op een meer informele manier als ze relatief onbekend zijn met een bepaald onderzoeksgebied en ze snel willen weten wie de grote spelers zijn.

De vraag was met name hoe bruikbaar de citaties zijn die je ziet in Google Scholar, t.o.v. de twee andere databases die veel gebruikt worden voor citatieanalyses; Namelijk Web of Science en Scopus van Elsevier. De informatie die deze discussie opleverde wil ik jullie niet onthouden.

- Google Scholar is gratis, de rest niet. Ik vind dat een pluspunt, Scopus is ook goed, maar daar hebben we als bibliotheek geen geld voor. Niet één database is volledig en als aanvulling (na een zoektocht in Web of science of Scopus) vind ik Google Scholar wel waardevol. Dan ben je al bekender met het vakgebied en kan je zelf kritisch de waarde van de gevonden artikelen inschatten. Voor studenten is dit misschien wat problematischer, maar een wetenschapper heeft wat mij betreft voldoende baggage in zijn koffertje om dit te kunnen. Want aan het eind van de dag bevat Google nog altijd verreweg het meeste materiaal. Geen van de drie bronnen is namelijk volledig...

- Google heeft moeite met gegevens betekenisvol te interpreteren (indexeren). Beperk je zoektocht eens tot publicaties in 2008 (wat artikelen oplevert die al 6000x geciteerd zijn). Of zoek eens binnen de advanced search op auteursnaam: "author". Er blijkt toch nog een verassend aantal mensen te bestaan die Author heten.

- Google heeft alleen beschikking tot elektronisch beschikbaar materiaal. Web of Science bevat referenties vanaf 1900. Scopus gaat officieel vanaf 1966, maar in de praktijk zijn de meeste referenties van na 1996.

- Google geeft zijn bronnen en algorithmes niet prijs. Google mag in een aantal tijdschriften niet zoeken. Zo hebben ze geen toegang tot tijdschriften van Elsevier, die een groot deel van de psychologische literatuur uitgeven. Overigens maakt ook Web of Science fouten bij het doen van citatieanalyses, maar zij zijn transparanter wat betreft het achterhalen van de fouten (Hetzelfde geldt voor Scopus)

Referenties:
Three options for citation tracking: Google Scholar, Scopus and Web of Science.(2006) Bakkalbasi N, Bauer K, Glover J, Wang L., Biomed Digit Libr. 29;3:7

Comparison of PubMed, Scopus, Web of Science, and Google Scholar: strengths and weaknesses. (2008) Falagas ME, Pitsouni EI, Malietzis GA, Pappas G. FASEB J. 22(2):338-42.

En informatie van Rene Otten, Ingrid Riphagen en Wouter Gerritsma.
Bron Plaatje: Cafepress, Brown bag designs

Geen opmerkingen:

Een reactie posten