Een Rondleiding door de KB

De Koninklijke Bibliotheek in Den Haag is een hele unieke bibliotheek. Ze bewaren hier alles wat in en over Nederland wordt gepubliceerd (geschreven, gedrukt en elektronisch) en afgelopen zaterdag kregen wij een rondleiding van teamleider Peter Wijnmalen.

De rondleiding begon in de tentoonstellingsruimte waar we een filmpje te zien kregen over de KB en haar missie (erg leuk gefilmd vanaf de loopband die vanaf het magazijn, door het hele gebouw, naar de balie loopt).

Daarna gingen we door naar de bibliotheek zelf, waar o.a. de balie was waar de boeken omhoog kwamen uit het magazijn, en waar een kunstwerk hing van het vorige gebouw van toen de Koninklijke Bibliotheek nog op de Lange Voorhout gevestigd was. Ook vertelde Peter ons dat het ijzeren raamwerk dat zichtbaar is in de publieksruimte door een trapezeteam geschilderd was.

In de microficheruimte heb ik geleerd hoe duurzaam microfiches wel niet zijn (dat het zo was wist ik wel). Een goede kwaliteit microfiche kan tot 500 jaar meegaan. Een michrofichefilm is misschien niet zo gebruiksvriendelijk als een digitaal bestand, maar het is maar de vraag of een digitaal bestand van nu over 500 jaar nog geraadpleegd kan worden. Goed nieuws voor mijn (in de Benelux) unieke ERIC collectie op microfiche dus.

Daarna mochten we eindelijk het magazijn in. Dit magazijn zit onder de daadwerkelijke bibliotheek, dus de boeken uit het magazijn zijn dus heel erg snel bij de klant. De oppervlakte die deze collectie boeken bestrijkt is echt enorm, een gedeelte strekt zelfs uit tot onder het Centraal Station. Als je al het bibliotheekmateriaal (boeken, kranten, tijdschriften, handschriften, kaarten) achter elkaar zou zetten, zou dit ruim 110km in beslag nemen. Ieder jaar komen daar 45.000 boeken en 90.000 afleveringen van periodieken bij.

Niet zo'n sterke foto, maar wel een leuk verhaal hoort bij dit metalen geval. In deze 'kluis' staat het type boekwerk dat in het verleden nogal eens gestolen werd; niet alleen zeldzame historische stukken maar ook stripboeken en pornografische boeken. Voordat deze constructie eromheen zat, heeft er een soort van draad omheen gezeten waardoor dit gedeelte van het magazijn ook wel de apenkooi genoemd werd.

De KB bewaart ook kranten. Uiteraard alle Nederlandse kranten (ook regionale), en verder veel buitenlandse kranten. De kranten worden gebonden zodat ze beter te bewaren zijn. Op de foto zie je de Guardian.

Door het hele magazijn zag (en hoorde) je de loopband die gebruikt wordt om boeken vanuit het magazijn naar de balie te transporteren.

De ruimte op de foto hiernaast heette het Kaas Pakhuis. Waarom? Nou, hier liggen de boeken die te kwetsbaar zijn om rechtop te staan, dus ze liggen hier op de plank, net als kazen. Soms mogen deze boeken toch geraadpleegd worden, zeker op het moment dat alleen de kaft beschadigd is, en het niet zo is dat het papier bij het minste of geringste uit elkaar valt.

En daarmee is de cirkel weer rond want erna kwamen we terug in de publieksruimtes waar de bijzondere collecties geraadpleegd konden worden. Omdat deze werken zo kwetsbaar zijn, lees je ze op een kussentje, met een speciaal koord ertussen aan een tafel die je speciaal toegewezen wordt (en als het een echt uniek stuk betreft komt er zelfs een bibliotheekmedewerker naast je zitten).

Tot slot wil ik Peter bedanken voor de enthousiaste rondleiding (en extra tijd voor al onze vragen) die hij ons gegeven heeft. Ik doe zijn verhaal tekort vanwege geheugen en ruimtegebrek, dus ik zou zeggen, ga vooral zelf eens een kijkje nemen.

Gerelateerd berichten
Op bezoek bij de Koninklijke Bibliotheek - Je Bibliotheek (Wilma van den Brink)
Oranje Bitter - Nederland Bevrijd! - Ad Aerts